Claude Piron

12 απαντήσεις γι' αυτόν που θέλει να μάθει για την Εσπεράντο


Περιεχόμενα


1. Τι είναι η Εσπεράντο;
2. Πόσοι άνθρωποι ξέρουν Εσπεράντο σ' όλο τον κόσμο;
3. Έχουμε ήδη τ' Αγγλικά σαν διεθνή γλώσσα, χρειαζόμαστε πράγματι μια νέα γλώσσα;
4. Είναι δυνατόν να υπάρχει μία ζωντανή γλώσσα χωρίς λαό και χωρίς εθνικό έδαφος;
5. Μήπως υπάρχει η πρόθεση, να αντικαταστήσει η Εσπεράντο όλες τις υπάρχουσες γλώσσες;
6. Δεν αποτελεί ουτοπία μία ευρεία καθιέρωση της Εσπεράντο; Η ιδέα φαίνεται αδιανόητη.
7. Σήμερα παρατηρούμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις διαλέκτους. Δεν έρχεται αυτό σε αντίθεση με την ιδέα περί της Εσπεράντο;
8. Δε θα χρησιμοποιεί ο κάθε λαός την Εσπεράντο με το δικό του τρόπο, ώστε η γλώσσα να αποσυντεθεί;
9. Δεν είναι η Εσπεράντο μία τεχνητή γλώσσα και ως εκ τούτου αφύσικη;
10. Γιατί συμβαίνει επιφανείς γλωσσολόγοι να εκφράζουν αρνητικές απόψεις για την Εσπεράντο;
11. Μπορεί η Εσπεράντο να χρησιμοποιηθεί για συζητήσεις υψηλού επιπέδου, στην ποίηση και για την έκφραση συναισθημάτων;
12. Γιατί να μάθω Εσπεράντο; Πώς μπορώ να κάνω χρήση της γλώσσας;


1. Τι είναι η Εσπεράντο;


Η Εσπεράντο είναι ένα χρήσιμο επικοινωνιακό εργαλείο για ανθρώπους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες.


Ο κόσμος διεθνοποιείται όλο και περισσότερο. Άνθρωποι, χρήμα και εμπορεύματα διακινούνται όλο και πιο ελεύθερα. Όμως επειδή οι άνθρωποι μιλούν διαφορετικές γλώσσες, που δύσκολα μπορεί κανείς να τις μάθει, οι ιδέες και οι σκέψεις δεν μπορούν να διακινηθούν εντελώς ελεύθερα. Η Εσπεράντο αποτελεί μία λύση, που διαπερνά πολύ εύκολα τα γλωσσικά εμπόδια. Αυτοί που μαθαίνουν Εσπεράντο λένε ταυτόχρονα: «Είμαι ανοιχτός στον κόσμο».


2. Πόσοι άνθρωποι ξέρουν Εσπεράντο σ' όλο τον κόσμο;


Αρκετοί, ώστε κάποιος ακόμα και σήμερα να μπορεί να αισθάνεται το «άρωμα» μίας πραγματικής διεθνούς κοινότητας. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να προσδιοριστεί το πόσοι άνθρωποι είναι σε θέση να μιλούν Εσπεράντο, το ίδιο όπως δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσοι καταλαβαίνουν Λατινικά ή πόσοι μιλάνε Κινέζικα εκτός Κίνας. Ο αριθμός βρίσκεται κάπου μεταξύ των 50.000 και των δύο εκατομμυρίων. Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που μιλούν Εσπεράντο είναι αρκετοί και αρκετά διεσπαρμένοι στον πλανήτη μας, για να δημιουργούν μία αναπτυσόμενη διεθνή κουλτούρα.


3. Έχουμε ήδη τ' Αγγλικά σαν διεθνή γλώσσα, χρειαζόμαστε πράγματι μια νέα γλώσσα;


Καινούργιες κουλτούρες γεννούν καινούργιες γλώσσες. Η διεθνής κουλτούρα δεν αποτελεί εξαίρεση.


Τα Αγγλικά είναι μία υπέροχη γλώσσα, ακριβώς όπως η κάθε άλλη γλώσσα είναι υπέροχη στα πλαίσια της κουλτούρας της, όμως, είναι πράγματι «διεθνής» γλώσσα; Να τρία δεδομένα που θα έπρεπε να μας βάλουν σε σκέψεις:


α) Κανείς από τους διακρατικούς ή διακυβερνητικούς οργανισμούς (όπως είναι ο ΟΗΕ, η Ε.Ε. ή η Ιντερπόλ) δεν χρησιμοποιεί μόνο την Αγγλική και το ίδιο ισχύει και για την πλειοψηφία των διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων. Γεγονός είναι ότι και ο ΟΗΕ και η Ε.Ε. αναγκάστηκαν πολλές φορές να αυξήσουν τον αριθμό των επισήμων γλωσσών.


β) Η άποψη ότι τα Αγγλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού στον κόσμο είναι μία ψευδαίσθηση. Μία επίσκεψη στη Νότιο Αμερική, σε περιοχές της Αφρικής όπου μιλιούνται μεταξύ άλλων τα Γαλλικά, στη Ρωσία, την Κίνα, την Ιαπωνία κλπ. δείχνει καθαρά, ότι πράγματι πρόκειται για ψευδαίσθηση, ν θέλει κανείς να επικοινωνήσει με ανθρώπους εκτός των μεάλων ξενοδοχείων, των αεροπορικών εταιρειών και άλλων παρόμοιων. Ακόμα και στην Ευρώπη συχνά δεν είναι δυνατή η χρήση της Αγγλικής, κι όταν είναι, η γκάμα των θεμάτων που μπορούν να συζητηθούν είναι σε γενκές γραμμές περιορισμένη.


γ) Πολλοί Ιάπωνες και Κινέζοι μαθαίνουν για δέκα χρόνια Αγγλικά στο σχολείο, εντούτοις ο μεγαλύτερος αριθμός απ' αυτούς δεν είναι σε θέση να τα μιλήσει. Και μόνο λίγοι Ευρωπαίοι, μετά από μελέτη που διάρκεσε πολλά χρόνια, μπορούν να αναπτύξουν τις ίδιες ικανότητες με κάποιον εκ γεννετής αγγλόφωνο. Η Εσπεράντο μπορεί από μία σχετικά σύντομη περίοδο εκμάθησης και πρακτικής να γίνει μία γλώσσα την οποία ο καθένας αισθάνεται σαν «τη δική του γλώσσα».


4. Είναι δυνατόν να υπάρχει μία ζωντανή γλώσσα χωρίς λαό και χωρίς εθνικό έδαφος;


Ναι. Κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, να υφίσταται μία ζωντανή γλώσσα χωρίς κοινότητα ανθρώπων που τη χρησιμοποιούν, την αγαπούν και τη φροντίζουν, αλλά αυτή η κοινότητα μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από έναν λαό και να βρίσκεται διάσπαρτη σ' ολόκληρο τον πλανήτη. Τον μεσαίωνα τα Λατινικά ήταν ζωντανή γλώσσα χωρίς έναν λαό: την εποχή εκείνη ένας καθηγητής από το Καίμπριτζ, την Κολωνία ή την Πράγα δίδασκε στα Λατινικά στο Παρίσι κι αυτό όλοι το θεωρούσαν φυσικό. Η κοινότητα των χρηστών της Εσπεράντο μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με ένα λαό, στον οποίο ανήκουν άνθρωποι απ' όλους τους λαούς, οι οποίοι διατηρούν τη δική τους ταυτότητα, αλλά προσθέτουν σ' αυτή και μία νέα, την «πανανθρώπινη» ταυτότητα. Θα μπορούσε κανείς να πει, ότι η Εσπεράντο έχει έναν «λαό», ο οποίος είναι εν δυνάμει ο λαός ολόκληρου του πλανήτη.


Ζωή στη γλώσσα δεν δίνει ούτε το χρώμα του δέρματος ούτε οι γαστρονομικές συνήθειες, αλλά η θέληση για επικοινωνία. Κι αυτή η θέληση υφίσταται, όπως δείχνει π.χ. το διαδίκτυο, που αναπτύχθηκε με εκρηκτικούς ρυθμούς τα περασμένα χρόνια. Αυτή η εξέλιξη κατέστη δυνατή λόγω του γεγονότος, ότι συμφωνήθηκε, πως οι υπολογιστές θα χρησιμοποιούν τον ίδιο κώδικα, δηλαδή την ίδια γλώσσα, όταν επικοινωνούν μεταξύ τους, ανεξάρτητα από το αν προέρχονται από τους διαφορετικούς κόσμους της Macintosh, των Windows ή της Unix/Linux. Αυτή η εξέλιξη είναι βέβαια λογική. Γιατί η ίδια λογική να μην ισχύει για ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και γλώσσας;


5. Μήπως υπάρχει η πρόθεση, να αντικαταστήσει η Εσπεράντο όλες τις υπάρχουσες γλώσσες;


Σίγουρα όχι. Η Εσπεράντο αποτελεί ένα είδος μέσου υπεράσπισης του δικαιώματος ύπαρξης της κάθε γλώσσας.


Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της Εσπεράντο αποτελεί το γεγονός, ότι δεν είναι μία εθνική γλώσσα, αλλά μία γλώσσα την οποία χρησιμοποιούν άνθρωποι με διαφορετικές μητρικές γλώσσες, προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις ή σκέψεις ή για να εκφράσουν τα αισθήματά τους. Η Εσπεράντο δεν είναι λοιπόν ένας ανταγωνιστής των εθνικών ή των τοπικών γλωσσών, αλλά αντίθετα συμβάλει στην καταπολέμηση της γλωσσικής καταπίεσης, η οποία εξασκείται στον κόσμο με πολλούς τρόπους.


Εκτός αυτού, η δυνατότητα απ' ευθείας προσωπικών επαφών με ανθρώπους από διαφορετικό πολιτιστικό περιβάλλον, είναι ίσως ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος απόκτησης εμπειριών και εμπλουτισμού με την κουλτούρα και την ανθρώπινη διαφορετικότητα που μας περιβάλλει. Τέτοιου είδους εμπειρίες συχνά αυξάνουν την θέληση για γνωριμία και το ενδιαφέρον για άλλες γλώσσες και πολιτισμούς.


Έχοντας μάθει Εσπεράντο, πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται αυτοπεποίθηση - «Ναι, μπορώ να μάθω μία ξένη γλώσσα!» και πολλοί αργότερα αρχίζουν με την εκμάθηση κάποιας άλλης εθνικής ή τοπικής γλώσσας. Πολλοί Εσπεραντιστές ενδιαφέρονται όχι μόνο για την Εσπεράντο, αλλά γενικότερα για τις ξένες γλώσσες και κουλτούρες.


6. Δεν αποτελεί ουτοπία μία ευρεία καθιέρωση της Εσπεράντο; Η ιδέα φαίνεται αδιανόητη.


Η κάθε σημαντική και χρήσιμη πρόοδος αποτελεί την πραγματοποίηση μίας ουτοπίας. Μόνο αυτός, που θα ήταν σε θέση να γνωρίζει τις μελλοντικές εξελίξεις, θα μπορούσε να πει αν κάτι είναι μία ουτοπία ή όχι. Αλλά ποιος, ας πούμε, προέβλεπε τον Μάιο του 1989 την πτώση του τείχους του Βερολίνου και τη διάλυση της ΕΣΣΔ; Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι δεν μπορούν να προβλέψουν σωστά. Σε πολλά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσαν να υφίστανται περίπλοκες καταστάσεις, αν οι πρωταγωνιστές είχαν κινητά τηλέφωνα. Αυτά είναι σήμερα κάτι φυσικό, αλλά οι συγγραφείς αυτών των έργων δεν το είχαν σκεφτεί, όταν έγραφαν για το μέλλον. Μήπως η τεχνολογική εξέλιξη του κόσμου δεν αποτελεί μία μεγάλη «ουτοπία» που υλοποιήθηκε κι εξακολουθεί να υλοποιείται;


Η Εσπεράντο σήμερα δεν είναι πλέον μία ουτοπία. Είναι μία πραγματική, δραστική πρόταση, ένα αποτέλεσμα 120 ετών χρήσης, σε όλες τις ηπείρους και σε όλες τις καταστάσεις της ζωής.


Τα γλωσσικά προβλήματα επικοινωνίας που αντιμετωπίζουμε σήμερα στο διεθνές περιβάλλον ζητούν άμεση λύση. Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται ότι, «πάντα υπήρχε πρόβλημα και πάντα θα υπάρχει πρόβλημα», όμως στην Ιστορία βρίσκουμε πλήθος παραδειγμάτων για προβλήματα που επιλύθηκαν. Είναι αδύνατο να σκεφτούμε ότι θα λύσουμε κι αυτό το πρόβλημα;


Στην πραγματικότητα, για πολλούς Εσπεραντιστές δεν έχει καμία σημασία αν θα γίνει κάποια ευρεία εισαγωγή της Εσπεράντο ή όχι. Απλά απολαμβάνουν τη γλώσσα και την παγκόσμια κοινότητα γύρω απ' αυτήν, π.χ. αλληλογραφώντας, ταξιδεύοντας ή παίζοντας μουσική.


7. Σήμερα παρατηρούμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις διαλέκτους. Δεν έρχεται αυτό σε αντίθεση με την ιδέα περί της Εσπεράντο;


Κατά παράδοξο τρόπο, το νέο ενδιαφέρον για τις διαλέκτους οδηγεί στην ίδια κατεύθυνση όπως το ενδιαφέρον για την Εσπεράντο.


Οι διάλεκτοι πολύ συχνά είναι περισσότερο κατάλληλες να εκφράσουν τα αισθήματα και να περιγράψουν τις σχέσεις που χαρακτηρίζουν κάποια συγκεκριμένη -μερικές φορές πολύ μικρή- τοπική κοινότητα. Με τον ίδιο τρόπο η Εσπεράντο μπορεί καλύτερα να εκφράσει αυτό, που δεν ανήκει ούτε στην εθνική ούτε στην τοπική κουλτούρα, αλλά είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους. Θα ήταν ιδανικό αν ο κάθε άνθρωπος είχε τρεις γλώσσες κα τρείς ταυτότητες: τοπική, εθνική/επαρχιακή και παγκόσμια. Η εμπειρία δείχνει ότι μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά. Κάποιος κάτοικος του Colmar (Γαλλία), που μιλάει στο σπίτι του την αλσατική διάλεκτο της Γερμανικής, γνωρίζει την εθνική γλώσσα, τα Γαλλικά και εκτός απ' αυτές χρησιμοποιεί την Εσπεράντο στις σχέσεις του με τον κόσμο, νοιώθει ταυτόχρονα Αλσατός, Γάλλος και πολίτης του κόσμου και μάλλον έχει μία πιο πλούσια πολιτιστικά ζωή από κάποιον Γάλλο που ξέρει αποκλειστικά και μόνο Γαλλικά.


8. Δε θα χρησιμοποιεί ο κάθε λαός την Εσπεράντο με το δικό του τρόπο, ώστε η γλώσσα να αποσυντεθεί;


Όταν οι γλώσσες αποσυντίθενται σημαίνει ότι οι λαοί είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να έχουν αμφίδρομη επαφή. Τα Λατινικά ήταν η γλώσσα ενός τεράστιου γεωγραφικού χώρου για πολλούς αιώνες, κατά τη διάρκεια των οποίων παρέμειναν ενιαία. Διαλεκτοποιήθηκαν και γέννησαν τις λατινογενείς γλώσσες μετά την διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που είχε σαν αποτέλεσμα και το τέλος των επαφών.


Η εξέλιξη της τεχνολογίας απάντησε ήδη στο ερώτημα για τη δυνατότητα αμφίδρομης επαφής - δορυφόροι, δίκτυα ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητά τηλέφωνα, ΜΜΕ, τρένα, αεροπλάνα, αυτοκίνητα... Και η Εσπεράντο αποτελεί από μόνη της έκφραση της αληθινής επιθυμίας των ανθρώπων να υπάρχει απ' ευθείας επαφή μεταξύ τους.


9. Δεν είναι η Εσπεράντο μία τεχνητή γλώσσα και ως εκ τούτου αφύσικη;


Η κάθε γλώσσα είναι προϊόν της ανθρώπινης δημιουργικότητας. Πολλά πράγματα ή υπάρξεις, που τα θεωρούμε φυσικά -όπως το ψωμί, τα τριαντάφυλλα, τα γουρούνια, τα σκυλιά- αποτελούν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της εφαρμογής της ανθρώπινης δημιουργικότητας στη φύση.


Η βασική δομή της Εσπεράντο δημιουργήθηκε με επιλογή και βελτίωση στοιχείων, τα οποία η εξέλιξη εμφάνισε στις διάφορες «φυσικές» γλώσσες. Κατά συνέπεια, η Εσπεράντο προκαλεί την εντύπωση μίας εντελώς φυσικής γλώσσας στους ομιλητές της. Αυτή η εντύπωση της φυσικότητας οφείλεται και στο γεγονός, ότι η Εσπεράντο σέβεται περισσότερο απ' ότι η πλειονότητα των άλλων γλωσσών τη φυσική ροπή του ανθρώπινου εγκεφάλου να γενικεύει νοηματικά σύμβολα σ' όλη τη γλώσσα. Σε πολλές γλώσσες υπάρχει μία ειδική λέξη για την έκφραση της ιδέας «καλύτερος». Παιδιά που μαθαίνουν να μιλάνε αυτές τις γλώσσες χρησιμοποιούν αρχικά την έκφραση «περισσότερο καλός», έχοντας παρατηρήσει το νοηματικό σύμβολο «περισσότερο» στις εκφράσεις «περισσότερο νέος», «περισσότερο όμορφος», «περισσότερο δυνατός» κλπ. και το γενικεύουν και για την ιδέα «καλός». Μόνο η διόρθωση από τους γονείς και τους δασκάλους ή η ροπή να μιμηθούν καλύτερα τους γύρω τους τα κάνει να αντικαταστήσουν αυτόν τον φυσικό τύπο με τον σωστό, τον σύμφωνο με τους κανόνες της συγκεκριμένης γλώσσας. Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις εξαιρέσεις. Υπάρχουν γλώσσες, στις οποίες για να πούμε «πήρα», δεν εφαρμόζουμε την συνήθη πρακτική της κλίσης (π.χ. την πρόσθεση ή την αλλαγή της κατάληξης), αλλά αλλάζουμε το φωνήεν μέσα στο ρήμα. Κι εδώ παρατηρούμε ότι τα παιδιά ή οι αλλόγλωσσοι στην αρχή φυσικά χρησιμοποιούν τον γενικό τρόπο δημιουργίας του παρωχημένου και δεν αφομοιώνουν αμέσως τον κατ' εξαίρεση τύπο. Τέτοιες δυσκολίες είναι πολύ λιγότερο συχνές στην Εσπεράντο.


Αξιοθαύμαστο στη «γέννηση» της Εσπεράντο ήταν το γεγονός, ότι ο πρωτεργάτης της γλώσσας (Λ.Λ. Ζάμενχοφ) κατόρθωσε να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε αυτή να γίνει κάτι ζωντανό, αν διάφοροι άνθρωποι την αποδέχονταν σαν μέσο πρακτικής επικοινωνίας. Αυτό συνέβη και η χρήση μετέτρεψε το σχέδιο σε ζωντανή γλώσσα. Αυτό που έσπειρε ένας άγνωστος οφθαλμίατρος στη Βαρσοβία το 1887 με τη μορφή μιας μικρής μπροσούρας, δεν ήταν στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο από έναν σπόρο. Ένας σπόρος που βρήκε εύφορο έδαφος (ανθρώπους, που λαχταρούσαν για μία γλώσσα με την οποία θα μπορούσαν να επικοινωνούν εύκολα ακυρώνοντας τους γλωσσικούς φραγμούς), ο οποίος στο έδαφος αυτό αναπτύχθηκε φυσιολογικά κι έγινε μία ζωντανή γλώσσα.


Παρόλο που τον «σπόρο» της Εσπεράντο τον έσπειρε ένα μόνο πρόσωπο, η γλώσσα εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο που εξελίσσονται και οι άλλες γλώσσες, με τη χρήση. Παρόλο που οι βάσεις θα μείνουν για πάντα οι ίδιες (παρουσιάστηκαν στο βιβλίο Fundamento de Esperanto), η γλώσσα τώρα έχει πολλές λέξεις και εκφράσεις που δεν είχε πριν από εκατό χρόνια. Η Εσπεράντο λοιπόν εμπλουτίστηκε και εμπλουτίζεται συνεχώς. Την εξέλιξη της γλώσσας ακολουθεί και τεκμηριώνει η Ακαδημία της Εσπεράντο.


10. Γιατί συμβαίνει επιφανείς γλωσσολόγοι να εκφράζουν αρνητικές απόψεις για την Εσπεράντο;


Αυτοί που κατανοούν καλύτερα το περίπλοκο μίας γλώσσας είναι οι γλωσσολόγοι. Ίσως ακριβώς γι' αυτό, τόσοι πολλοί από αυτούς, κατά τα άλλα ιδιαίτερα προικισμένοι άνθρωποι, δεν μπορούν να πιστέψουν, ότι η Εσπεράντο μπορεί να λειτουργεί σαν μία πλήρης, ζωντανή γλώσσα κι ότι είναι λοιπόν άξια προσοχής και επιστημονικής εξέτασης.


Η γλώσσα είναι κάτι τόσο πολύπλοκο και ντελικάτο, ώστε η εμφάνιση μιάς πραγματικής, πλούσιας, ζωντανής γλώσσας που βασίζεται στον σχεδιασμό ενός νέου ανθρώπου (ο Ζάμενχοφ ήταν 27 ετών όταν παρουσίασε την Εσπεράντο μετά από εργασία γι' αυτήν, που διάρκεσε περισσότερο από δέκα χρόνια) είναι πράγμα απίθανο. Φυσικά λοιπόν είναι κανείς επιφυλακτικός. Αλλά αν δει κανείς τα πράγματα όπως έχουν, θα διαπιστώσει ότι η Εσπεράντο λειτουργεί θαυμάσια για τη διεθνή επικοινωνία.


11. Μπορεί η Εσπεράντο να χρησιμοποιηθεί για συζητήσεις υψηλού επιπέδου, στην ποίηση και για την έκφραση συναισθημάτων;


Ναι. Ποίηση υπήρχε ήδη στην πρώτη μπροσουρίτσα για την Εσπεράντο, που εκδόθηκε το 1887. Τακτικά βλέπουν το φως νέες ποιητικές συλλογές και πολλά φημισμένα κλασικά ποιήματα έχουν μεταφραστεί στην Εσπεράντο.


Απλά και μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν καλές μεταφράσεις στην Εσπεράντο της «Μοναδολογίας» του Leibniz, των «Σονέτων» του Shakespeare, πολλών τευχών του Τεντέν του Hergé, του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Tolkien, του "Khudhito Pashan" («Πεινασμένη Πέτρα») του Tagore, του «Ημερολογίου ενός Τρελού» του Lu Xun, της Βίβλου, του Κορανίου, των «Ανάλεκτων» του Κουμφούκιου και ότι εκδίδονται πολλά ποιητικά έργα αποδεικνύει την δυνατότητα της Εσπεράντο για λογοτεχνική συγγραφή.


Μία συζήτηση κερδίζει πολλά σε ευκρίνεια, στην επίλυση διαφωνιών ή στην απάλλειψη αμφιβολιών και σε ποιότητα, όταν μπορούν όλοι να εκφράζονται κατ' ευθείαν με μία γλώσσα που αισθάνονται, που την ξέρουν καλά και που οι ακροατές μπορούν αμέσως να καταλάβουν αυτό που ειπώθηκε, λόγω του ότι και αυτοί αισθάνονται να βρίσκονται «εντός έδρας» στη γλώσσα αυτή. Αυτό ακριβώς συμβαίνει κάθε χρόνο στα Universalaj Kongresoj (Παγκόσμια Συνέδρια), στις πολυπληθείς διεθνείς συναντήσεις, στα σεμινάρια για επιστημονικά θέματα, στα θερινά πανεπιστημιακά τμήματα κλπ. που διοργανώνονται κάθε χρόνο και που η διδασκαλία, οι συζητήσεις και η κουβέντα στους διαδρόμους γίνεται στην Εσπεράντο.


Η Ιστορία διηγείται για πολλούς ανθρώπους από διάφορα σημεία του κόσμου που έκφρασαν τα αισθήματά τους στην Εσπεράντο. Σε βιβλία, τραγούδια, ποήματα ή στις συναντήσεις τους με άλλους ανθρώπους. Όποιος συμμετέχει στη ζωή της εσπεραντικής κοινότητας ξέρει, ότι μπορεί κανείς στην Εσπεράντο να προσβάλει κάποιον, να διαφωνήσει με έντονο τρόπο, αλλά και να εκφράσει την αλληλεγγύη του, την συμμετοχή του στον πόνο του άλλου το ίδιο όπως μπορεί να εκφράσει και τον πιο μεγάλο του έρωτα.


12. Γιατί να μάθω Εσπεράντο; Πώς μπορώ να κάνω χρήση της γλώσσας;


Αν ενδιαφέρεσαι για την Εσπεράντο και θα επιθυμούσες να μάθεις περισσότερα για το πως μπορείς να την χρησιμοποιείς, επισκέψου τη σελίδα http://el.lernu.net/enkonduko/index.php, όπου θα βρείς απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Γιατί να μάθω Εσπεράντο;», «Πώς να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα;» και άλλα παρόμοια.